دین

تعهدی که بر ذمه شخصی به نفع کسی وجود دارد، از حیث انتساب آن به بستانکار، طلب نامیده می‌شود و از حیث نسبتی که با بدهکار دارد دین(یا بدهی) نام دارد. دین می‌تواند حال یا موجل باشد.

دین حال: دینی است که موعد داشته و موعدش فرا رسیده باشد یا به علت قانونی تبدیل به دین حال شده باشد.

دین موجل: دینی است که در موعد معینی قابل مطالبه و پرداخت است و در مقابل دین حال استفاده می‌شود.

( جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۲، گنج دانش)